Ga verder naar hoofdcontent

“Kunstenaars informeren is de plicht van de werkgever”

"Met een KVR bouw je geen sociale rechten op."

Als zakelijk leider van MATRIX en Nadar, twee jonge organisaties die zich toeleggen op hedendaagse klassieke muziek, maakt Rebecca Diependaele een prioriteit van transparant werkgeverschap. “Wij werken nooit met KVR’s. En ik leg altijd uit waarom.”

“Sinds Nadar in 2017 werkingssubsidies kreeg, was het mogelijk om een structurele werking uit te bouwen. Daarbij hoort ook een moderne visie op werkgeverschap, vind ik. Ik beschouw het als mijn rol om zo goed mogelijk op de hoogte te zijn van de regelgeving en die informatie te delen met wie voor MATRIX en Nadar werkt. De vaste werknemers, maar zeker ook de freelancers. Transparantie en goede communicatie staan centraal.”

Nadar – Michael Maierhof – EXIT F © Kobe Wens

Payroll is voordeliger

“Ik leg altijd heel goed uit waarom we de dingen doen zoals we ze doen. Zo werken we niet met KVR’s: dat instrument is immers niet bedoeld voor een professionele context. Ik leg artiesten die daar vragen over hebben altijd uit waarom een dagcontract veel interessanter is. Daarmee bouwt de muzikant immers sociale rechten op, met een KVR niet. En ik geef inzicht in de berekening van de vergoedingen. Ik vertrek daarvoor van de brutokost, ik geef aan welke patronale bijdragen er zijn, wat eraf gaat voor de RSZ en hoeveel er uiteindelijk overblijft voor de muzikant. Of ik toon hen aan de hand van berekeningen aan dat het voor hen veel voordeliger is om op onze payroll te komen dan om via een SBK aan het werk te gaan. Dat soort informatie delen is wat mij betreft onze verantwoordelijkheid als werkgever, zéker in een gesubsidieerde organisatie. Kunstenaars zitten vaak in een precaire situatie, moeten heel snel schakelen tussen verschillende opdrachten. Dan is het niet evident om op lange termijn te denken. Wij hebben die luxe wel, en daarmee de verplichting om onze artiesten transparant en volledig te informeren.”

Kleine organisaties

“Het was even zoeken om als kersvers werkgever mijn weg te vinden in de bestaande systemen. Intussen heb ik een beter zicht op, bijvoorbeeld, de verschillende soorten onkostenvergoedingen en de sociale en fiscale kant daarvan. Ik volg regelmatig opleidingen bij oKo en Sociare en ging in zee met een sociaal secretariaat dat handige templates voorziet voor het werken met dagcontracten. Ik ga ook af en toe te rade bij collega’s. Als je je goed informeert, lukt het ook voor een zakelijk leider van een kleine organisatie om door de bomen het bos te zien.”